Bez psa koji bi prijetećim lavežom najavio prolaznika, bez domaćina koji bi tog istog prolaznika pozvao, ugostio i podijelio s njim vruć krompir iz rerne, krišku sira iz čabra i zalogaj stelje sa tavana, ovo naselje izgleda sablasno i zastrašujuće.
Nažalost, zadnjih godina je sve više ovakvih sela u našem okruženju: Dragačići, Vladići, Kozica, Podstijena, Klisura… na stotine bismo ih mogli nabrojati širom Bosne i Hercegovine.
Sa jednim ili čak nijednim domaćinom, ova naselja umiru polahko, ali sigurno, dok se njihovi bivši stanovnici utapaju u neumoljivu koletečinu današnjice.
Tekst/Foto: Namik Mešak